Pismo PKW nosi datę 16 kwietnia, a więc dnia ostatecznego uchwalenia kolejnej ustawy epidemicznej, w której zawarto znane wcześniej, niezakwestionowane przez Senat przepisy ubezwłasnowolniające zarówno PKW jak i inne organy wyborcze. Było więc jasne, że kolejne etapy stopniowego zamachu na prawa wyborcze obywateli stają się faktem. Powszechnie znane były konkretne zamierzenia większości sejmowej, w tym uchwalona już 7 kwietnia ustawa o głosowaniu korespondencyjnym.
Jednak PKW, a ściślej osoba, która podsunęła przewodniczącemu Komisji pismo do podpisu, udaje, że nic się nie dzieje: dla niej nie ma epidemii, nie ma ograniczeń wprowadzonych przez ministra zdrowia, a obawy i zachowania obywateli, w tym różnych instytucji, są „bezzasadne i niezrozumiałe”. Obowiązuje wszak kodeks wyborczy i nic innego się nie liczy.
PKW zastrzega przy tym, że nie miesza się w nie swoje sprawy:
- „nie uczestniczy w procesie stanowienia prawa”,
- „nie jest właściwa do określania sposobu wykonywania poszczególnych czynności wyborczych w kontekście zagrożenia bezpieczeństwa zdrowotnego w trakcie stanu epidemii” (zdaniem PKW jest nim GIS).
Szkoda, bo w wolnym, demokratycznym kraju właśnie PKW powinna uczestniczyć w procesie legislacyjnym, dotyczącym kodeksu wyborczego, choćby w trybie opiniowania, ponieważ jest stałym najwyższym organem wyborczym właściwym w sprawach przeprowadzania wyborów i referendów (art.157 kodeksu wyborczego).
PKW nie ma też racji, gdy wskazuje, że właściwym do określania sposobu wykonywania poszczególnych czynności wyborczych w kontekście zagrożenia bezpieczeństwa zdrowotnego w trakcie stanu epidemii jest Główny Inspektor Sanitarny. Zgodnie z Konstytucją RP i ustawami, za bezpieczeństwo zdrowotne obywateli odpowiada PAŃSTWO, w tym parlament, rząd, instytucje centralne, samorządy. GIS – podległy ministrowi zdrowia – jedynie w wąskim zakresie. Niestety jest opieszały – dotąd nie wydał żadnych wytycznych, o które zwróciła się do niego PKW (pisze, że czeka na ekspertyzy…).
Nota bene: zwróciła się …31 marca (40 dni przed wyborami!!), choć zagrożenie epidemiczne ogłoszono 14 marca, a epidemię – 20 marca.
Jakże bezczelne stają się w tym kontekście zarzuty PKW, że nie dokonaliśmy zawczasu – mimo epidemii – potrzebnych zmian w podziale gmin na obwody wyborcze, które były przecież możliwe, najpóźniej na 45 dni przed dniem wyborów, czyli do 26 marca (patrz: ostatnia część pisma PKW). Zresztą PKW przeczy sama sobie; kilka zdań wcześniej pisze bowiem, że „ogłoszony na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stan epidemii wirusa SARS-CoV2 nie jest przesłanką do zmian w podziale gminy na obwody wyborcze”.
Na koniec poucza się nas, że: gdy wyznaczony na siedzibę komisji lokal nie może być przeznaczony do przeprowadzenia głosowania, organ wykonawczy gminy musi wskazać inny lokal z przeznaczeniem na siedzibę komisji. To już łajdactwo…
Andrzej Porawski, dyrektor Biura ZMP
