26 października 2016 roku odbyło się spotkanie w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, na które otrzymali zaproszenie także członkowie Komisji Kultury ZMP.
W pierwszej części spotkania prezentowane były wyniki raportu z badania „Bilet za 400 groszy” zrealizowanego dla Instytutu Teatralnego przez Fundację Obserwatorium Żywej Kultury. Badania były przeprowadzone 14 maja br. na próbie 1463 osób, w 76 teatrach 29 miast różnej wielkości. Analiza danych pozwoliła na nakreślenie profilu aktywności kulturalnej miast i aktywności kulturalnej mieszkańców w tych miastach. Autorzy raportu wysnuli m.in. tezę, że za jakość kultury w miastach odpowiedzialne są władze lokalne. W wyniku badań w raporcie znajduje się opis sytuacji kulturalnej w badanych miastach. Szczegółowy raport znajduje się na stronie Instytutu Teatralnego (http://www.instytut-teatralny.pl/aktualnosci/publicznosc-2016-raport-dokumentacja_2016-10-26)
Na spotkaniu zaprezentowany został również kolejny już tom publikacji „Teatr w Polsce” – dokumentacja sezonu 2014/2015, przygotowany przez Instytut Teatralny. Opisano w nim działalność wszystkich teatrów w Polsce oraz wszystkich ich form działania. Publikacja ta zostanie rozesłana do wszystkich teatrów w Polsce.
Odbyło się też spotkanie pod hasłem „ZA MASKĄ TEŻ CZŁOWIEK” przedstawicieli Związku Zawodowego Aktorów Polskich, dyrektorów teatrów, przedstawicieli Związku Województw RP i przedstawicieli Związku Miast Polskich. Tematem dyskusji był układ zbiorowy pracy – czyli porozumienie zawierane pomiędzy pracodawcami lub organizacjami pracodawców a związkiem (związkami) zawodowymi. ZZAP stoi na stanowisku, że w przypadku zawodu aktora taki układ zbiorowy pracy jest najlepszym rozwiązaniem, gwarantującym prawa pracownicze, które będą przestrzegane i szanowane. Pozwala też wypracować zasady współpracy, a jednocześnie jest gwarancją, że te zasady zostaną zachowane. Problemem są m.in. wynagrodzenia aktorów i cały system z tym związany, czas pracy – wolny czas pracy trudny do zaplanowania, brak stabilizacji w zawodzie aktora, który jest zawodem trudnym, podlega najróżniejszym emocjom, a często porównywany jest niesłusznie do innych grup zawodowych. ZZAP twierdzi, że układ zbiorowy stanowi lepszą płaszczyznę porozumienia pomiędzy organizatorami instytucji kultury, dyrektorami i pracownikami.
W związku z tym zaproszono także organizatorów teatrów (m.in. ZMP), licząc na ich wsparcie i zrozumienie oraz próbę wspólnego wypracowania stanowiska w tym zakresie. Przedstawiciele urzędów marszałkowskich zwrócili uwagę, że układ zbiorowy może stać się np. nadmiernym obciążeniem finansowym, że stanie się „gwoździem do trumny”, co w efekcie przyczyni się do zamykania teatrów. Przedstawiciele Zabrza (ZMP) przyznali rację, że układ zbiorowy jest dobrym rozwiązaniem. Dyrektorzy Teatrów Ateneum (Warszawa) i Polskiego (Poznań) zwracali uwagę, że regulamin pracy i regulamin wynagrodzeń powinien być wystarczający, a związek zawodowy nie może stawiać takich roszczeń finansowych, które wykraczałyby poza możliwości finansowe teatru. Strona ZZAP argumentowała jednak, że regulaminy (pracy i wynagrodzeń) nie muszą być wprowadzane przy akceptacji pracowników/związków zawodowych teatru.
W efekcie dyskusji ustalono, że zostanie wypracowane wzorcowe rozwiązanie: regulamin pracy lub układ zbiorowy. Należy także określić, kto miałby być stroną układu zbiorowego.
ZZAP zasygnalizował też, że w grudniu 2016 roku odbędzie się konferencja nt. układu zbiorowego. Termin zostanie podany, ale już teraz zapraszają na nią przedstawicieli miast jako organizatorów.